Conciërge L.G. Janssen
Interviews/ biografieën
Deze bij leven al legendarische ex-conciërge was zeer geliefd bij zowel leerkrachten als oud-leerlingen. Zijn humorvolle benadering van zowel personen als voorvallen roept tot op de dag van vandaag nog immer gesprekstof op bij deze en gene."Toen ik op l november 1954 als aankomend conciërge de school via de achterdeur mocht betreden, kwam ik min of meer onder de indruk van de borden die daar in de aula hingen. Het begon al met een enorm bord waarop geschilderd "Pak aan of pak in". Vervolgens een zeer goeie met drie zinnen:
"Verstandigen leren van anderen"
"Middelmatigen leren door schade en schande"
"Maar de dommen leren niets meer, die weten
alles al"
Onder de klok hing de spreuk:
"De wijzer draait zijn ronde, van minuten tot
een stonde, de wijzer draait zijn ronde slaat ons
een levenswonde"
Alles bijeengenomen maakte die hal maar een sombere indruk met die grauwe muren en dus besloot ik daar de eerstvolgende grote vakantie wat aan te gaan doen.
Ik kreeg het voor mekaar dat de afdeling timmeren een kamersteiger mocht maken, zodat na enige tijd de hal er veel florissanter uitzag. Daarna kon ik in iedere vakantie het een en ander onder handen nemen, daarna werden ook de W.C.- deuren niet meer met "verheffende" leuzen bekrast.
In sommige opzichten moest men zich nog wel eens behelpen. Bijvoorbeeld de muzieklessen, er was aanvankelijk geen piano of orgel, slechts een aftandse platenspeler en dat ging nog wel eens mis. Ik zal de toenmalige muziekleraar NN noemen. Eens hoorde ik vanuit het muzieklokaal (kantine) een plaat spelen waarop een tenor op duizelingwekkende hoogte een aria zong. Dus ging ik de kantine in en vroeg: "Meneer NN, is uw pick-up wel in orde? Want geen enkele tenor kan die hoogte bereiken". "Maar natuurlijk is die in orde!" kreeg ik te horen, "Ik zal na de lessen demonstreren en bewijzen dat mijn apparatuur aan alle eisen voldoet." Hij legde dus een kartonnen schijf met cirkels op de draaischijf en sprak docerend: "Kijk, als je nu die cirkels ziet draaien, dan gaat ie inderdaad te vlug, maar zie je hem niet draaien, dan is het apparaat in orde. Je zult de cirkel niet zien draaien." De heer NN zette de pick-up aan en de cirkel draaide vliegensvlug rond. Ik heb natuurlijk niet gezegd: "Zie je nu wel", want je was tenslotte slechts conciërge. Na enige tijd kwam er een nieuwe platenspeler en wel met twee draaisnelheden, 33 en 45 toeren.
Toen hoorde ik eens een ouverture van Rossini, zo snel en zo hoog, dat geen enkele violist dat kon bijbenen, dus ging ik weer de kantine in en vroeg: "Mijnheer NN, staat uw pick-up misschien op 45 toeren? Want volgens mij draait alles veel te vlug." Mijnheer antwoordde: "Vanzelfsprekend staat ie op 33 toeren!" Ik ging kijken en sprak te historische woorden: "Hij staat op 45 toeren" en ging voldaan heen. Ach ja, Shakespeare heeft eens gezegd: "Wie lacht niet, die de mens beziet." Dat is een waarheid als een koe want ik kreeg soms kramp in mijn kaken van het lachen als ik zag hoe sommige mensen zich in allerlei bochten wrongen om toch vooral te laten blijken hoe belangrijk zij waren.
Er waren destijds ook veel activiteiten, o.a. ieder jaar een groot volleybaltoernooi in de kerstvakantie, waaraan veel ploegen van andere scholen deelnamen. In de Paasvakantie werd door onze leerling-elftallen met veel succes deel genomen aan de plaatselijke schoolvoetbaltoernooien. Ik herinner me nog een voorval. Ons Ie elftal stond voor de finale tegen de H.B.S., maar onze prima keeper Co de Weerd had zich een keer een klein beetje misdragen en mocht daarom voor de heer NN niet aan de finale deelnemen. Toen heb ik de jongens een beetje opgestookt om te staken en zo geschiedde. De heer NN koos toen eieren voor zijn geld en onze jongens wonnen de beker.
In die tijd heb ik een jongenskoortje opgericht en dus sprak de heer NN de opwekkende woorden tot administrateur Henk Hoeven: "Die Janssen doet dat nou wel, maar die maakt er natuurlijk niks van." Het lukte desondanks wel, en na de fusie met de Van Hoytemaschool werd het een gemengd koor en dat bleef bestaan tot na mijn pensionering.
We hebben ook nog lang een schoolorkest gehad en ook dat lukte en door de houtbewerkers werden een aantal lessenaars vervaardigd. We traden op bij allerlei gelegenheden met koor of orkest bijv. bij ouderavonden, sinterklaasfeest enz.
Bij de kerstwijding in de school werkte het koor altijd mee. Met de kerstvakantie gingen we naar de ziekenhuizen en bejaardencentra, waar tevens bakjes met fruit en kaarsen werden aangeboden.
Inmiddels hadden we ook de beschikking over een orgel en een piano en kon het koor begeleid worden. We hadden altijd wel een leerling op school die als begeleider kon meewerken. De laatste was de 13-jarige Wim Voet, thans garagehouder in Beesd. Toen in 1971 de heer Den Adel zijn 25-jarig jubileum vierde heb ik een orkest bijeengetrommeld van hoofdzakelijk oud- leerlingen, aangevuld met leraar Wim Karremans, Jo van Krieken en ik. De dirigent was oud-leerling Aart Beijen en het werd een succes.
En zo zou ik nog een tijdje door kunnen gaan."
Om zijn voormalige directeur Van Buytene niet in diskrediet te brengen, noemde dhr. Janssen hem NN. (Red.)
Dhr. Jansen is in 2000 op 92-jarige leeftijd overleden.