Voorwoord van dhr. Kools
Simon Kools, oud-directeur.
Het is een goede gedachte geweest om bij gelegenheid van de overname van de Da Vinci scholengemeenschap een terugblik te geven op een halve eeuw Culemborgs beroepsonderwijs. Dit onderwijs heeft op basis van onafhankelijkheid en respect, veel jeugdigen op een goede toekomst voorbereid. Een gemakkelijke klus is dat nooit geweest.
Tegenwoordig wordt er voor de lagere vormen van beroepsonderwijs nog nauwelijks gekozen. Dat is goed te begrijpen. Het is als het verschijnsel van de minister en zijn particuliere chauffeur. Als besturen je liefhebberij is kun je toch maar beter minister worden.
Zoals vrijwel overal hebben particulieren het beroepsonderwijs gesticht. Tegen het langdurig proces van afknabbelen was geen kruid gewassen. Ik beschouw het als een grote eer, dat ik een aantal van de oprichters heb gekend. Een man als Bram van der Stroom bijvoorbeeld. Hij was één van de grondleggers van het Christelijk Basis- en Voortgezet onderwijs in Culemborg, maar tevens van het Bijzonder Neutraal beroepsonderwijs. Ook Theo Piscaer behoorde tot het gezelschap. Die was van katholieke huize, maar tevens voorstander van Bijzonder Neutraal onderwijs.
Bram van der Stroom bracht zijn idealen met zijn eigen geloofwaardigheid én een .....sigarendoos. De inhoud van de doos was om het ijs te breken. Op de achterkant van de doos stonden zijn aantekeningen. Hij had geen PR-apparaat, politieke macht of externe adviseurs nodig om zijn doel te bereiken. Mensen maken scholen om te zorgen dat andere mensen het goed maken. Daarom kon je tegen mensen als van der Stroom of Piscaer nooit nee zeggen.
Aan bestuurders van het Bijzonder Onderwijs is veel dank verschuldigd. Hun diensten worden niet meer op prijs gesteld. Dan hadden ze ook maar minister moeten worden. Maar misschien hadden ze wel een goede reden om gewoon chauffeur te blijven.