J.A. Haakmeester
Interviews/ biografieën
De heer Haakmeester was, als leraar technisch tekenen, een der beminnelijkste en kleurrijkste docenten aan de school. Bekend en berucht was hij o.a. door zijn "massages voor onwillige leerlingen". Hierover deden vele verhalen die ronde. Na zijn pensionering in september 1983, sprak Van de Velde in 1996 met hem om enkele memorabele voorvallen uit zijn rijke schoolloopbaan voor het voetlicht te laten brengen: "Een groot misverstand is steeds geweest, dat de zgn. massages door mij persoonlijk werden gegeven. Het is eerder een pedagogisch-fysieke behandeling die leerlingen op elkaar toepassen.
Jongens van 14 tot 16 jaar weten heel goed hoe ze zich gedragen moeten, maar doen dit met opzet niet. Een puberteitsprobleem! Komt er bijv. een jongen uit een andere klas mij om een vel tekenpapier vragen in opdracht van zijn leraar en dit gebeurt niet op een beleefde, beschaafde manier, dan wijst mijn klas mij onmiddellijk op het feit, dat de vraagstelling ietwat lomp overkomt en verzoekt de klas mij "een kleine massage" toe te staan. De gehele klas fluistert zacht maar duidelijk: "Massage!" en met hun opgeheven rechterhand (als ze rechtshandig zijn) wordt de intensiteit van de gevraagde massage aangegeven door de afstand tussen duim en wijsvinger, die ik altijd veel te groot vind. Ik reageer welwillend op dit verzoek, hef mijn hand omhoog en maak de afstand tussen duim en wijsvinger heel klein: een hele lichte massage is toelaatbaar, ik knik en voilà: de nu grotendeels fysieke opvoeding kan beginnen.
Vanzelfsprekend behoort het ook tot mijn taak de massage te beëindigen en moet ik soms wat hardhandig de ontstane levende kluwen ontwarren. De nu opgevoede gaat met een vel tekenpapier enigszins verfomfaaid naar zijn lokaal en leerkracht terug en voelt zich dapper, hij heeft de massage ondergaan en zal dit aan zijn klasgenoten mededelen en er tevens aan toevoegen zich niet tegen het bestaande establishment te keren en mee te doen aan de heropvoeding van anderen.
De volgende voorvallen moeten vooral gezien worden in het licht van de tijd dat ze afspeelden: namelijk de roerige jaren zestig.
De oorlog van Amerika tegen Noord-Vietnam om de communisten te verslaan is op een grote mislukking uitgelopen en heeft de V.S. 85.000 manschappen gekost. Veel Amerikanen die terugkwamen hebben er zelfs een trauma aan overgehouden. Toen ik na mijn sollicitatie voor het schoolbestuur moest verschijnen, werd mij aan ook de vraag gesteld of ik met het communisme sympathiseerde. Ik was volkomen overbluft maar kon ze gelukkig geruststellen!
Om het schoolbestuur voor grote kosten te behoeden werd mij geen pension toegewezen, maar verbleef ik - tot mijn woning ingericht was - enige dagen bij de directeur A. van Buytene thuis. Zijn echtgenote was een heel lieve gastvrouw en hij een op en top directeur. Na het avondeten, als de tafel afgeruimd was, wees hij met een armgebaar aan wat zijn plaats was om schoolwerk te verrichten en gaf tevens aan dat de andere helft van de tafel door mij gebruikt mocht worden om mijn lessen voor te bereiden. Heel verbaasd en teleurgesteld was hij, toen ik te kennen gaf liever te willen gaan kijken hoe ver ze in mijn aanstaande woning waren met het behangen en andere werkzaamheden.
De heer Van Buytene en ik liepen ’s morgens gezamenlijk naar de school en de eerste keer bij de school aangekomen zei hij: "U boft.... u mag met mij door de hoofdingang naar binnen." Ter verduidelijking: alle leerkrachten en personeel kwamen via de achteringang in het schoolgebouw. Ik kwam uit het koloniale en feodale Indië naar Nederland en vond deze bevoorrechte positie tegenover mijn collegae niet zo prettig. Gelukkig maakte dit op hen totaal geen indruk!"
Dhr. Haakmeester is in september 2006 op 88-jarige leeftijd overleden.