Ode aan A. Haneveer
Interviews/ biografieën
"MISTER DA VINCI"
Hier laat dhr. Haneveer, dhr. A. de Vries zwoegen bij zijn 25-jarig schooljubileum
Zonder ook maar één medewerker van de voormalige SG Da Vinci te kort te willen doen, komt er maar één leerkracht in aanmerking voor de 'titel' "Mister Da Vinci": de heer Haneveer.
In de bijna 40 jaar dat hij aan school verbonden is, is hij niet alleen een kundig en gedreven leraar maar bovendien de onbetwiste sfeermaker en pleitbezorger van de school.
Naast de reguliere personeelsvereniging richtte hij toentertijd de concurrerende P.B.B. op. Wat zoveel betekende als personeels belangenbehartiging. Uit hoofde hiervan zorgde hij bij jubilea en jaarsluitingen telkens weer voor een origineel en persoons-/vakgericht programma. Hierbij hoorde uiteraard ook de oorkondes, meezingers en doe-opdrachten. (Deze laatste activiteiten doet hij op O.R.S. Lek en Linge nu nog steeds!)
Hier heeft Dhr. Haneveer dhr. J. Vermeulen aardig uitgedost tijdens zijn afscheid van school
Zelfs bij het plaatselijk politiekorps was de buitengewone inzet van de heer Haneveer bekend. Bij surveillances tijdens nachtelijke uren en vakanties wist men uit ervaring dat in het handvaardigheidlokaal van SG Da Vinci immer gewerkt werd........
De vervaardiging van het landelijke BAVO-examen Handvaardigheid in de jaren tachtig bracht hem, samen met zijn directe collega Van Maastrigt, landelijke bekendheid. Veel scholen spraken hun lof uit over de lay-out en de originaliteit en variatie van de opdrachten.
Zijn gevoel voor humor is een ieder wel bekend, toch kreeg hij in het voorjaar van 1981 de lachers ook onbedoeld op zijn hand. Enkele minuten voor aanvang van de lessen kwam zijn gele 'eend' het schoolplein opscheuren. Tot grote hilariteit van alle toeschouwers stapte hij met een oogverblindende oranje haardos uit zijn auto. Bij navraag bleek hij de avond tevoren tijdens het douchen door oververmoeidheid (hij volgde ook allerlei studies!) i.p.v. shampoo de henna van zijn vrouw te hebben genomen. Wekenlang achtervolgde hem dit voorval tot het blonde haar weer de boventoon voerde.
De gang van zaken rond zijn verjaardag was ook een verhaal apart. Een uur voor de morgenpauze liet hij een telkens weer originele uitnodiging (leeftijd bleef onduidelijk!) rondbrengen bij de collega's. Ze werden dan in de gelegenheid gesteld hem in zijn eigen 'honk' uitgebreid te feliciteren onder het genot van een kopje koffie en een stuk eigen gebakken taart. Zijn 'Elsje' verrichtte hierbij dan de nodige hand- en spandiensten. De pauze duurde toen maar tien minuten, maar iedereen zorgde dat hij aanwezig was en dat is tekenend voor de aparte positie die hij nog steeds inneemt op Lek en Linge.